Με το τέλος της αντιγραφής κάθε ινίδιο χρωματίνης έχει διπλασιαστεί. Τα δύο αντίγραφα κάθε ινιδίου συνδέονται μεταξύ τους με μία δομή που ονομάζεται κεντρομερίδιο.

Κατά τη μίτωση τα ινίδια χρωματίνης συσπειρώνονται σε μεγαλύτερο βαθμό και σχηματίζουν τις δύο αδελφές χρωματίδες του χρωμοσώματος.

Πρέπει να προσέξουμε ότι ο όρος αδελφές χρωματίδες χρησιμοποιείται, για να περιγράψει τα διπλασιασμένα χρωμοσώματα κατά το χρονικό διάστημα που είναι συνδεδεμένα στο κεντρομερίδιο.

θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα ινίδια της χρωματίνης, τα χρωμοσώματα και οι χρωματίδες αποτελούν "διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος". Τα ινίδια της χρωματί­νης διπλασιάζονται στη μεσόφαση, συσπειρώνονται και εμφανίζονται ως αδελφές χρωματίδες των χρωμοσωμάτων στη μίτωση. Κατά το τέλος της μίτωσης αποχωρίζονται πλήρως, αποσυσπειρώνονται σταδιακά και εμφανίζονται πάλι ως ινίδια χρωματίνης στο μεσοφασικό πυρήνα των νέων κυττάρων κ.ο.κ. Παρ' όλες όμως τις μορφολογικές αυτές μεταβολές η χημική σύσταση του γενετικού υλικού παραμένει αμετάβλητη.

Η θέση του κεντρομεριδίου καθορίζει το σχήμα του χρωμοσώματος.

¨Όταν το κεντρομερίδιο βρίσκεται περίπου στο μέσον του χρωμοσώματος, το χρωμόσωμα ονομάζεται μετακεντρικό.

Όταν το κεντρομερίδιο βρίσκεται σε ενδιάμεση θέση του χρωμοσώματος, το χρωμόσωμα ονομάζεται υπομετακεντρικό

Όταν το κεντρομερίδιο βρίσκεται κοντά στο άκρο του χρωμοσώματος, το χρωμόσωμα ονομάζεται ακροκεντρικό

Όταν το κεντρομερίδιο βρίσκεται στο άκρο του χρωμοσώματος, το χρωμόσωμα ονομάζεται τελοκεντρικό